Thursday, February 5, 2009

తలపు తీస్తే

ఘడియ పడిన తలపు నిండా రోదిస్తున్న స్వప్న శిఖలె.. అనంతం కాని ఆత్మలో ఐక్యం మైన దేహాల ఖచిత భాషా లిపులు. కాలి గుర్తుల శబ్దాల్లో బింబ ప్రతిబింబ వైవిద్యాలు. 'మనం' చుట్టూ నలుగుతున్న ఏకాంతానికి జరిగిన బారసాల . ఎవరో పాడుతూనే ఉన్న మిశ్రగానం. నడుస్తూనే చస్తున్న మునేళ్ళ రాపిడి. ఓటమి అంత పెత్తనం ప్రపంచానికి ఇవ్వాలని ...!! ఆశ..!! నాకు నేనే లోబడిన స్వర్గరోహ పర్వం. తుదిని తుడిచిన ప్రారభంలో తూగుతున్న మనసు సయ్యాట. దారి నిండా ఎంగిలి జీవితాల్ని ఎవర్రా దొంగలిస్తున్నది.. ? హృదయ కవాటాల్లో నిద్రని, కాసిని నింపుతున్నది!! రామిస్తున్నది...!!?

1 comment: